Jesień jest idealną porą do czytania thrillerów, dlatego też chętnie po nie sięgam. Tym razem zaintrygowała mnie ,,Córka króla moczarów" i powiem Wam, że nie spodziewałam się aż tak dobrze napisanej książki. Jestem naprawdę pozytywnie zaskoczona.
Do przeczytania jej skusił mnie przede wszystkim opis, bo okładka z jednej strony bardzo mi się podobała i jest niesamowicie klimatyczna, a z drugiej taka sobie. Najbardziej wkurza mnie ta żółta wklejka.
,,Córka króla moczarów" opowiada historię dziewczyny, a dokładniej córki kobiety, która została porwana i przez wiele lat były razem więzione na moczarach. Dziewczyna jednak nie wiedziała, że coś jest nie tak, kochała ojca i go podziwiała. Kilka lat później Helena musi znów zmierzyć się z przeszłością, ponieważ jej ojciec 'król moczarów' uciekł z więzienia.
To co najbardziej mnie zauroczyło w tej powieści to jej dopracowanie. Autorka doprecyzowała każdy element, nie mamy absolutnie żadnych braków w fabule. Był pewien wątek, który niesamowicie mnie gryzł i chciałam wiedzieć, jak to się stało i już myślałam, że pisarka o tym nie wspomni, ale na szczęście to najciekawsze zostawiła na koniec.
Retrospekcje, cała książka jest z nich złożona. Mamy jakby bieżącą akcję, ale w nią idealnie są wplecione wydarzenia z przeszłości, które były najbardziej intrygujące, bo to co robił ten ojciec, było mega nienormalne i niesamowicie ryło banię. Aż czasami się wkurzałam przez pewne rzeczy.
Jedno jest pewne, jeżeli szukacie naprawdę dobrego thrillera psychologicznego, to po ten tytuł koniecznie musicie sięgnąć. Książka nie jest gruba, ale naprawdę ekscytuje. Autorka ma naprawdę dobre pióro, bo stworzyła iście genialny thriller. Jestem za tym, aby powstał film.
PS. Wiem, że to zdjęcie jest kiepskie, ale nie miałam żadnego pomysłu, żeby jakoś lepiej zaprezentować książkę. :c
Komentarze
Prześlij komentarz